Scenariusz zajęć świetlicowych w internacie dzieci niesłyszacych

Scenariusz zajęć świetlicowych w internacie

dla dzieci niesłyszących

Temat: Utrwalanie materiału poznanego w szkole nt. przyborów szkolnych

Miejsce: Świetlica grupy (dzieci 6-8 lat)

Czas trwania zajęć: 45 - 60  minut
Autor scenariusza i prowadzący: Teresa Rutkowska - Wojciechowska

Cel ogólny:

• utrwalenie nazw przyborów szkolnych poznanych na lekcjach w szkole
• poszerzanie słownictwa czynnego i biernego
• usprawnianie małej motoryki
• utrwalanie kolorów
• doskonalenie umiejętności pracy w grupie

Cele szczegółowe:

• wychowanek potrafi nazywać przybory szkolne (werbalnie i w języku migowym)
• umie odczytać z ust nazwy przyborów szkolnych
• potrafi narysować jeden wybrany przez siebie przedmiot z zestawu przyborów szkolnych
• rozumie treść wiersza pt.: „Piórnik”

Metody pracy:

• słowna wspomagana językiem migowym
• praktycznego działania
• pokaz
• podające: pogadanka, rozmowa kierowana

Formy pracy:

• grupowa
• zespołowa
• indywidualna

Pomoce do zajęć:

• zestaw przyborów szkolnych zgromadzonych w piórniku, w tym: kredki, mazaki, długopis, gumka, nożyczki, linijka, cyrkiel, ekierka, kątomierz, klej, pióro, naboje atramentowe, temperówka, marker, spinacze biurowe, plan lekcji,
• kartki do rysowania
• etykietki z nazwami przyborów szkolnych
• tablica
• w kopertach karty pracy i obrazki przyborów szkolnych
• na dużym arkuszu papieru treść wiersza

Przebieg zajęć:

1. Przywitanie dzieci.
2. Ćwiczenia oddechowe: dmuchanie baloników na których pojawia się napis „Przybory szkolne”. Podrzucanie indywidualnie, rzucanie do kolegi, gra balonikiem jak w piłkę siatkową.
3. Zaproszenie do zajęcia miejsc przy stolikach.
4. Przedstawienie tematu i celu zajęć.
5. Przeczytanie wiersza pt. „Piórnik”. (wiersz wyeksponowany na tablicy)
6. Wyjaśnienie dzieciom niesłyszącym niezrozumiałych dla nich wyrazów, w tym:
   Skarbiec – miejsce do gromadzenia, przechowywania różnych cennych rzeczy
   Zgromadzono – zebrano w jednym miejscu, włożono w jedno miejsce
7. Wszystkie dzieci wyjmują ze swoich piórników przybory szkolne i układają na stole przed sobą, następnie pod każdym przedmiotem układają etykietki z nazwą. (tym co maja trudności pomaga osoba prowadząca)
8. Zadawanie krótkich pytań, na temat przyborów szkolnych znajdujących się w piórniku
   N. Zadaje pytania dotyczące poszczególnych przyborów szkolnych (do czego służą, jakiego są koloru, czy są miękkie czy twarde, jak się nazywają)
   W. Pokazuje oraz wymawia nazwę przedmiotu, pokazuje etykietkę, mówi jakiego jest koloru i do czego służy)
9. Na dużym arkuszu papieru wywieszona jest treść wiersza. Nauczycielka jeszcze raz czyta wiersz a chętne dzieci kolejno podchodzą i przy nazwie czytanego przyboru szkolnego przyklejają rysunek.
10. Dzieci otrzymują kopertę, w której znajduje się karta pracy z wydrukowanym wierszem. W kopercie są również małe rysunki przyborów szkolnych.
    Wykonują samodzielnie ćwiczenie, podobne do wcześniejszego wykonywanego wspólnie.
11. Poznawanie przedmiotu po dotyku.
    Kolejno dzieci mają zawiązywane oczy. Nauczyciel prowadzący lub jedno z dzieci podaje do rąk przybory szkolne a zgadujący musi powiedzieć słownie lub zamigać albo po zdjęciu opaski pokazać etykietkę z nazwą jaki przedmiot miał w ręce. Może przekazać wszystkie te trzy komunikaty (powiedzieć, zamigać, pokazać etykietę z nazwą).
12. Nauczycielka rozdaje dzieciom kartki papieru i prosi o narysowanie i pokolorowanie (kredkami) wybranego przez siebie przedmiotu.
13. Pod narysowanym przedmiotem dziecko przykleja wcześniej wyszukaną spośród innych, rozłożonych na stole etykietkę z nazwą narysowanego przez siebie przyboru szkolnego. W zależności od możliwości intelektualnych dziecka, etykietka jest zróżnicowana ( może składać się z wielu elementów: liter, sylab, przecięta na połowę lub napisana w całości). Dziecko musi złożyć tak elementy, aby nazwa była poprawna.
14. Czytanie wiersza przez dzieci (jedno dziecko czyta jedną zwrotkę).
15. Przeprowadzenie krótkiego konkursu odczytywania mowy z ust. Nauczycielka wymawia nazwy przyborów (bezdźwięcznie), dzieci odczytują z ust. Dziecko, które odczyta najwięcej wyrazów otrzymuję nagrodę w postaci wybranego z zestawu, jednego przyboru szkolnego.

Zakończenie zajęć.

1. Wszystkie obrazki wykonane przez dzieci zostają wywieszone na tablicy.
2. Wychowawca prowadzący dziękuje dzieciom za wspólne zajęcia. W podsumowaniu omawia wkład pracy dzieci. Chwali ich za dobrą pracę i zachowanie.

Załącznik:

Wiersz pt. Piórnik.

Autor Teresa Rutkowska-Wojciechowska

Piórnik

Piórnik ucznia - istny skarbiec,
zgromadzono w nim przybory,
do pisania, malowania,
potrzebny on jest do szkoły.

Jest w nim pióro z nabojami,
kredki do kolorowania,
linijka - by prosto kreślić
i długopis do pisania.

Srebrny cyrkiel z rysikami,
żeby kółka narysować,
temperówka w kształcie żółwia,
by ołówki temperować.

Gruby marker i pisaki,
klej potrzebny do sklejania,
no i gumka - mała myszka
niezbędna do wycierania.

Plastikowy jest kątomierz,
są spinacze do spinania
i nożyczki metalowe,
konieczne do wycinania.

Jest też miejsce na plan lekcji,
żeby uczeń wiedział o tym,
jaki przedmiot, w której klasie,
by trafił tam bez kłopotu.